Sezon wyjazdów projektowo-konferencyjnych 2008/9 ogłaszam za otwarty! Tym razem zaczęliśmy od 5. warsztatów EDEN w Paryżu 🙂 Ekscytujące miasto, ekscytująco zapowiadające się kilka dni kreatywnej pracy. Kiedy w słoneczny poniedziałek stanęłyśmy przed budynkiem UNESCO, w kolejce do rejestracji, po otrzymaniu szczegółowego programu, szybko okazało się, że wyjazdu warsztatami nazwać nie można. Warsztaty na temat badania i promowania dostępu do edukacji i szkoleń okazały się regularną konferencją, na której badacze prezentowali wyniki swoich badań w kontekście edukacji na odległość, e-learningu i technologii. Dla mnie było to spore zaskoczenie, ponieważ EDEN organizuje swoją coroczną konferencje na temat edukacji (btw, w przyszłym roku EDEN w Gdańsku).
Co było: sesje plenarne, regularne sesje równoległe “warsztatowe”, trzymanie się ram czasowych, dyskusja = 2-3 pytania po wystąpieniu. Czego zabrakło: interakcji, wspólnej pracy, wymiany doświadczeń i otwartego uczenia się od siebie nawzajem. A szkoda. Mimo że odniosłam wrażenie, że konferencja była bardziej dla prezentujących niż dla uczestników, to podsumowując to, czego nauczyłam się w ciągu 3 dni spotkania, mogę powiedzieć, że było warto.
Sesje “warsztatowe” zorganizowano w 3 bloki tematyczne, z których najciekawszą dla nas była sesja na temat uczenia się, współpracy i dostępu do zasobów edukacyjnych w kontekście edukacji akademickiej. Tu sporo było o Moodlu. Diana Baziukaite (Klaipeda University, Litwa) prezentowała opracowany moduł oceniania do kursów samokształceniowych oferowanych przez Uniwersytet. Ciekawie można to powiązać z wtyczką Exabis do budowy ePortfolio – z jednej strony samodzielne uczenie się i widoczny rozwój, z drugiej dokumentowanie wyników oraz umiejętności w ePortfolio, z trzeciej planowanie dalszego rozwoju. Pomysł warty rozwinięcia, bo oba moduły są w fazie deweloperskiej.
Ciekawe rozwiązanie – eCampus – zaprezentowała grupa z Uniwersytetu z Zagrzebia, które łączy w sobie różne komponenty wykorzystywane przez osobę uczącą się. Chorwacka ekipa przetarła szlaki do integracji CMSa, LMSa (Moodle, WebCT, AHyCo), ePortfolio, biblioteki online, serwera pod multimedia oraz szeregu dodatkowych e-aplikacji w jeden wspólny uczelniany system eCampus. Student logując się tylko raz ma dostęp do wszystkich tych usług. Zupełnie inną perspektywę zaproponował Ricardo Torres Kompen z Katalonii, który przedstawił 4 podejścia do zbudowania PLE z narzędzi sieci 2.0: 1) PLE w oparciu o wiki (tu wykorzystano narzędzia Google), 2) PLE w oparciu o społeczność sieciową (Facebook i zintegrowane z nim narzędzia 2.0), 3) PLE w oparciu o Netvibes (strona agregującą różnymi aplikacjami, jak dla mnie identyczna z iGoogle, z przewagą taką, że nie tylko aplikacje Google można z nią połączyć), 4) PLE w oparciu o przeglądarkę społecznościową Flock. Autorzy kierowali się powszechnością narzędzi i znajomością ich przez studentów. W ramach współpracy z University of Leicester, autorzy aktualnie projektują e-tivities dla studentów, którzy w jeszcze w tym roku akademickim będą budować swoje PLE w ramach zaprojektowanych zajęć w oparciu o 2 podejście czyli o Facebooka.
Elementem integracji była Cracker-Barrel Session, czyli sesja, która polegała na dyskutowaniu i wspólnym piciu wina przy stolikach w nieformalnej atmosferze 🙂 Stolików było około 7. Przy każdym stał student wraz ze swoim opiekunem-mentorem, którzy wspólnie dzielili się refleksjami na temat uczenia się w różnych kontekstach. Staliśmy sobie przy stolikach, popijając czerwone wino, zajadając ptysiowe bułeczki z zapieczonym serem i dyskutowaliśmy. W ten sposób poznałyśmy studenta z Norwegii, który od 2005 roku ukończył 23 kursy (każdy po ok 120 godzin) w ramach programu dokształcania inżynierów automatyków i dowiedziałyśmy się jakie umiejętności trzeba w sobie wypracować, aby stale podtrzymać motywację. Ciekawie opowiadała studentka z Meksyku na temat współpracy w grupach oraz ingerencji prowadzącego. Dyskutowaliśmy na temat efektywności pracy w małych (5-6 osobowych) grupach w stosunku do pracy w całej grupie ćwiczeniowej (zwykle 15-20 osób), podziale na określone role w grupie: managera, jego asystenta, edytora i recenzenta, słuszności ingerencji prowadzącego w tempo i sposób pracy grup.
Z winem we krwi i dobrymi humorami zakończyłyśmy 5. warsztaty EDENu i poszłyśmy rzucić pożegnalne spojrzenie na Paryż 🙂
