Większość naszych “CeLowych” książek wygląda tak:
(podobnie zresztą wyglądały nasze książki na studiach)
Dopisywanie w książkach adnotacji wydaje się naturalnym elementem procesu uczenia się. Tymczasem cyfrowy kształt dostępnych dziś treści niejako pozbawia nas możliwości zatrzymywania na papierze tych ulotnych skojarzeń, spostrzeżeń i refleksji. Z kontekstowym dopisywaniem adnotacji dobrze poradziły sobie elektroniczne czytniki książek, natomiast w przypadku artykułów w wersji cyfrowej czy wpisów na blogach sytuacja wydaje się trudniejsza. Zazwyczaj otwieramy nowy plik z nieśmiertelnym tytułem “notatka z …” i rozdzielamy notatkę od iskry, która nas na nią naprowadziła. Cyfrowy świat nie znosi jednak pustki. Z pomocą przychodzi ciekawy projekt non-profit Hypothes.is, którego autorzy zauważyli potrzebę robienia szybkich kontekstowych zapisów na marginesie czytanych tekstów. Hypothes.is jest narzędziem, które tworzy coś na kształt dodatkowej warstwy w sieci, w której można zbierać swoje adnotacje do wielu różnych cyfrowych materiałów. Mogą być one zarówno prywatne, jak i publicznie dzielone z innymi czytelnikami.
Narzędzie może mieć oczywiście wiele różnych zastosowań, ale to które nas najbardziej interesuje to zastosowanie w dydaktyce.
Tekst – w formie artykułu naukowego, dokumentu źródłowego czy raportu z badań zawsze był i nadal będzie ważny w dydaktyce akademickiej. Często będzie stanowił także punkt wyjścia do dalszych rozważań. Z rozmów z nauczycielami akademickimi wiemy, że nie zawsze aktywności bazujące na czytaniu i analizowaniu materiałów tekstowych trafiają w gusta współczesnych studentów. Wydaje się, że Hypothes.is może przyjść tu z pomocą, oferując narzędzia pozwalające na bardziej uważną, pogłębioną i angażującą pracę z tekstem.
Kilka pomysłów na to, co można robić z pomocą Hypothes.is:
– udostępniać materiał tekstowy opatrzony kontekstowymi wskazówkami i pytaniami, które będą prowadzić studenta przez tekst źródłowy;
– zorganizować kontekstową, wielowątkową dyskusję nad wybranym tekstem;
– zaproponować pogłębioną analizę i ewaluację tekstu;
– “wybrakować” tekst i poprosić studentów o grupowe wypracowanie uzupełnień;
– zaproponować identyfikację kluczowych elementów i ich tagowanie;
– zorganizować przestrzeń do indywidualnych poszukiwań, w których efekty są współdzielone w grupie studenckiej.
O szczegółach wykorzystania narzędzia na uczelni wyższej można posłuchać tu: https://web.hypothes.is/blog/annotation-pedagogy/. W trakcie tego webinaru 4 nauczycieli akademickich opowiada o swoich zajęciach.
Przykłady konkretnych tekstów źródłowych analizowanych w ramach zajęć można zobaczyć tu:
Literatura: https://via.hypothes.is/…/399/benito-cereno-and-its-intert…/
Prawo: https://via.hypothes.is/…/p…/readings/marbury_v_madison.html
Nauki ścisłe: https://via.hypothes.is/…/art…/PMC4370913/pdf/ndt-11-715.pdf
Zachęcam do zajrzenia zarówno do przykładów, jak i do samego narzędzia i zbadania jego potencjału we własnym kontekście dydaktycznym. Na razie narzędzie funkcjonuje jako osobny serwis oraz jako plugin na platformie Canvas. Autorzy mają już sygnały o potrzebie wtyczki do platformy Moodle, zatem może niedługo Hypothes.is będzie również dostępne wewnątrz uczelnianej platformy UPeL w AGH.
Jeśli ktoś już spotkał się z wykorzystaniem tej aplikacji lub widzi jej zastosowanie w swoim przedmiocie zapraszam do podzielenia się doświadczeniem w komentarzu pod tym wpisem, na naszym profilu facebookowym https://www.facebook.com/centrum.elearningu.agh/, lub przy pomocy kontekstowych komentarzy Hypothes.is na tym wpisie :).
