W swoim wystąpieniu postawię odważną tezę, że bez notowania nie ma uczenia się. Wyniki badań związanych z procesem uczenia się wskazują jednoznacznie, że odręczne notatki mogą być pierwszym krokiem w zapamiętywaniu treści i wiązaniu ich z dotychczasową wiedzą. Punktem wyjścia jest dla mnie poszukiwanie odpowiedzi na pytanie – dlaczego na uczelniach przestaliśmy notować? Udostępnianie materiałów online, korzystanie podczas zajęć i spotkań z laptopów czy tabletów sprawiło, że tradycyjne notatki wydają się już niepotrzebne. To co się nie zmieniło, to okazje do notowania. Osoby pracujące na uczelniach biorą udział w konferencjach, webinarach, seminariach, zebraniach, szkolą się, piszą artykuły naukowe, opracowują zagadnienia na potrzeby zajęć, pracują z materiałem źródłowym czy surowymi wynikami badań. Do każdej z tych aktywności można dobrać sposób notowania – notatkę linearną, skoncentrowaną na tekście lub wizualną, o nieco innej strukturze. Pokażę kilka metod wizualnego notowania, opowiem też o wykorzystaniu go w pracy grupowej. Patrząc na zagadnienie od strony osób studiujących, warto dostrzec rolę odręcznego pisania na zajęciach i zachęcać do notowania. Pomocne może być wskazanie sposobów notowania albo taka organizacja zajęć, by było to ich integralną częścią. Na koniec, nawiązując do tematu wystąpienia, podzielę się moją refleksją nad rolą AI w tworzeniu notatek. Przedstawię potencjał związany z wykorzystaniem tych narzędzi oraz ich ograniczenia.