AI – w poszukiwaniu nowych strategii w dydaktyce matematyki akademickiej

Współczesna edukacja matematyczna znajduje się w punkcie zwrotnym, w którym dynamiczny rozwój sztucznej inteligencji nie tylko zmienia narzędzia nauczania, ale także redefiniuje cele i metody kształcenia. Wdrażanie AI w dydaktyce matematyki akademickiej staje się nieodzowne, aby wyposażyć studentów w kompetencje niezbędne w świecie zdominowanym przez technologie cyfrowe. Matematyka od zawsze była fundamentem rozwoju nauk ścisłych i technicznych, a jej nauczanie stanowiło kluczowy element kształcenia akademickiego. Jednak w XXI wieku tradycyjne metody nauczania matematyki coraz częściej okazują się niewystarczające. Współczesny student nie jest już wyłącznie odbiorcą wiedzy; staje się aktywnym uczestnikiem procesu poznawczego, który wymaga od niego nie tylko biegłości rachunkowej, ale głównie umiejętności analitycznych oraz kreatywności. AI w nauczaniu matematyki nie jest jedynie kwestią technologiczną, lecz przede wszystkim związaną z dydaktyką oraz zmianami kulturowymi. Tym bardziej, że AI w bardzo szybkim tempie coraz lepiej radzi sobie z rozwiązywaniem problemów matematycznych. Tu pojawia się ryzyko, że nadmierne poleganie na AI może prowadzić do osłabienia wielu kompetencji studentów. Mogą oni traktować narzędzia AI wyłącznie jako źródło gotowych odpowiedzi, a nie jako partnera w procesie poznawczym. Dlatego kluczowym wyzwaniem dla edukacji matematycznej jest takie wykorzystanie AI, które wzmacnia, a nie osłabia, autonomię intelektualną studentów.