Czy istnieje „technologiczna” różnica między dydaktyką dla przyszłego inżyniera a dydaktyką dla przyszłego psychologa, kulturoznawcy czy prawnika? W dobie dynamicznego rozwoju narzędzi cyfrowych, platform e-learningowych i innowacyjnych rozwiązań edukacyjnych coraz częściej pytamy nie tylko jak uczyć, ale dla kogo projektujemy nasze działania dydaktyczne. Wystąpienie będzie próbą zderzenia praktyk dydaktycznych z obszarów nietechnicznych z oczekiwaniami wobec kształcenia inżynierów – z przymrużeniem oka, ale na poważnie. Zastanowimy się, czy klasyfikowanie odbiorców jako STEM i non-STEM rzeczywiście ułatwia projektowanie efektywnego e-kształcenia, czy może raczej zawęża perspektywę. Czy rzeczywiście modele motywacyjne, potrzeby związane z e-treściami, czy strategie zaangażowania są tak różne, że wymagają zupełnie odmiennych podejść? W wystąpieniu przywołane zostaną konkretne przykłady wdrażania dydaktyki cyfrowej w obszarach humanistycznych i społecznych oraz refleksje nad ich potencjalną przydatnością w kontekście kształcenia inżynierów. Całość stanowić będzie zaproszenie do rozmowy o uniwersalności dobrych praktyk dydaktycznych, przekraczaniu dyscyplinarnych granic i budowaniu mostów, nie tylko cyfrowych.