W myśl założeń neurodydaktyki, to PROCES uczenia się, a nie wyłącznie jego PRODUKT powinien znajdować się w centrum działań edukacyjnych. Gotowe, reproduktywne zadania, powszechnie w podręcznikach, nierzadko pełnią jedynie funkcję pomiarową, nie wspierając realnego rozwoju uczących się. Współczesny nauczyciel języka obcego specjalistycznego na studiach inżynierskich zmuszony jest do samodzielnego tworzenia materiałów dydaktycznych, które nie tylko odpowiadają poziomowi, percepcji i potrzebom studentów, ale również odzwierciedlają aktualny stan wiedzy i praktyki zawodowej. Wsparciem w tym procesie może stać się sztuczna inteligencja, która – odpowiednio ukierunkowana – pomoże tworzyć treści dydaktyczne, zapewniające głębokie przetwarzanie nowych treści. Celem wystąpienia jest zaprezentowanie wstępnej analizy materiałów językowych z zakresu angielskiego dla celów zawodowych (ESP), opracowanych dla studentów kierunku Mechanika i Budowa Maszyn z wykorzystaniem spersonalizowanego modelu językowego GPTs-”NeuroTech”. Analiza koncentruje się na zgodności treści z kluczowymi zasadami neurodydaktyki: personalizacją, kontekstualizacją, adaptacyjnością poziomu trudności oraz zaangażowaniem emocjonalnym. W wystąpieniu spróbuję odpowiedzieć na pytanie, czy korzystanie z narzędzi generatywnych faktycznie wspiera nauczyciela w tworzeniu wartościowych materiałów, czy też generuje dodatkowe obciążenie – czasowe lub poznawcze – bez realnych efektów dydaktycznych.