Od pierwszej edycji szkolenia “Myślenie wizualne w nauce i edukacji” w CeLiID minęło już prawie 6 lat. We wszystkich dotychczasowych edycjach wzięło udział blisko 170 osób. Przekonali się o wartości wykorzystania elementów wizualnych w uczeniu i zmierzyli z rysowaniem, mapą myśli, wizualną notatką oraz visual storytellingiem.

Miałam przyjemność poprowadzić 4 ostatnie edycje szkolenia –  od 8 do 11. Spośród wielu wspaniałych prac wybrałam kilka, które mogą być dla innych inspiracją.

Nieustannie zaskakuje mnie kreatywność osób, które uczestniczą w tym szkoleniu i ich ogromny potencjał związany z rysowaniem. Pamiętajcie – wszyscy autorzy poniższych prac uczą na AGH, nie są grafikami ani graficzkami, a większość z nich ostatni raz rysowała wiele lat temu.

Na początek trzeba się poznać

Pierwszym samodzielnym zadaniem jest narysowanie swojego portretu i elementów wskazujących na nasze zainteresowania czy hobby. W portrecie Sylwii ujęło mnie to, w jak prosty, a jednocześnie skuteczny sposób pokazała siebie. Fryzura i okulary pozwalają na identyfikację osoby, a narysowanie skrzyżowanych nóg za pomocą symbolu nieskończoności to genialny patent!

Portret, Sylwia Bednarek (WIMiIP, AGH), edycja 8.

 

Praca Magdaleny to kwintesencja zasady less is more, czyli minimalizmu w obrazowaniu przy zachowaniu 100% przekazu.

 

Portret, Magdalena Rokita (WIMiC, AGH), edycja 11.

 

Narysować człowieka. Czy to trudne?

Z pewnością tak, jeśli myślimy o realistycznym szkicu czy obrazie. Ale jeśli myślimy o narysowaniu postaci, wskazującej na człowieka to zdecydowanie nie. Poniżej kilka świetnych przykładów tego, jak można narysować ludziki i je ożywić.

Rysunki Renaty i Jacka pokazują z jak wielu form można skorzystać!

Ludziki, Renata Zapała (WO, AGH), edycja 8.

 

 

Ludziki, Jacek Stępień (WIEiT, AGH), edycja 10.

 

Nawet najprostszą formę ludzików – patyczaki, można ożywić i wprawić w ruch. Kamil stworzył mini-animację, a Kasia pokazała jeden ruch na kilka sposobów. Bo na tym szkoleniu poza rysowaniem uczymy się kreatywności!

Patyczaki w ruchu, Kamil Maciuk (WGGiIŚ, AGH), edycja 10.

 

Patyczaki w ruchu, Katarzyna Matusiak (WFiIS, AGH), edycja 9.

 

Jak myślenie wizualne może przydać mi się w pracy?

No dobrze, ale czy w pracy (“…w nauce i edukacji”) przyda się rysowanie uśmiechniętego, skaczącego człowieka? Może tak – żeby pokazać osobę studiującą po zdanym egzaminie dyplomowym, jako dalekosiężny cel. 🙂

Na początek upewniamy się w tym, że potrafimy narysować wszystko, korzystając z prostych form geometrycznych. Tak powstały rysunki zwierząt, np. kot autorstwa Pauli:

Rysowanie wszystkiego, Paula Kasprzyk (WFiIS, AGH), edycja 8.

 

Ale podczas szkolenia rysujemy też rzeczy bliższe temu, czym uczestniczki i uczestnicy zajmują się zawodowo.

Między innymi projektujemy ikony, które tematycznie związane są z wykładanymi przedmiotami lub zainteresowaniami naukowymi. Kilka osób zaprojektowało świetne logo przedmiotu!

Fizyka medyczna, Katarzyna Matusiak (WFiIS, AGH), edycja 9.

 

Kable, Małgorzata Zasadzińska (WMN, AGH), edycja 11.

 

Geodezja satelitarna, Kamil Maciuk (WGGiIŚ, AGH), edycja 10.

 

Satelita, Andrzej Świąder (WGGiOŚ, AGH), edycja 10.

 

Zapis konstrukcji, Joanna Krupa (WIMiR), edycja 11.

 

Poznając bliżej możliwości związane z wykorzystaniem myślenia wizualnego w edukacji, osoby uczestniczące w szkoleniu opracowują swoje notatki wizualne – sketchnotatki, na podstawie wybranego artykułu naukowego lub fragmentu książki. Taka notatka powinna zawierać określone elementy:

Grafika z książki “Metody, które działają. Przewodnik dla prowadzących zajęcia w uczelniach” pod red. A. Chyły, s. 180.

 

Poniżej galeria prac. Trudno było wybrać, bo bardzo dobrych notatek było o wiele więcej.

Aby zobaczyć prace w pełnej okazałości konieczne jest kliknięcie na wybrany obraz.

 

Grande finale!

Podsumowaniem pracy w szkoleniu, po 2,5 tyg. rysowania jest stworzenie wizualnej opowieści o dowolnej tematyce. Wiele z nich dotyczy tematyki naukowej, choć często są to też humorystyczne historyjki. Pod koniec szkolenia czujemy się w swoim gronie nieco swobodniej, niż na początku, a wspólne doświadczenie rysowania buduje pozytywną atmosferę. Poniżej takie właśnie dwa przykłady – z przymrużeniem oka i zupełnie serio, choć wcale nie nudno.

 

Wizualna opowieść, Joanna Klich-Kafel (WIMiC, AGH), edycja 8.

Wizualna opowieść, Łukasz Jamrozowicz (WO, AGH), edycja 11.

 

A na koniec…

Więcej o wykorzystaniu metod wizualnych w pracy dydaktycznej i naukowej przeczytasz w naszym katalogu Nowoczesne metody kształcenia.

Zapraszam do udziału w kolejnej, 12. edycji szkolenia i wspólnego rysowania!