Wprowadzenie
W Akademii Kompetencji im. Niedalekiej Przyszłości pracuje zróżnicowane grono dydaktyczne – od osób, które dopiero zaczynają swoją przygodę z technologiami cyfrowymi, po prawdziwych innowatorów. Osoby uczące się również prezentują różne poziomy umiejętności cyfrowych. Ta historia śledzi rozwój obu tych grup w zakresie kompetencji DigCompEdu na przestrzeni roku akademickiego, pokazując ich drogę przez sześć poziomów zaawansowania: od Nowicjusza do Pioniera.
Obszar 1: Zaangażowanie zawodowe
Kompetencja 1.3: Refleksyjna praktyka
Działania dotyczące tej kompetencji to:
- krytyczny namysł nad własną praktyką cyfrową i dydaktyczną
- identyfikacja luk kompetencyjnych oraz obszarów rozwoju
- poszukiwanie wsparcia w zakresie rozwoju własnej praktyki dydaktycznej i cyfrowej u innych osób
- poszukiwanie dedykowanych szkoleń i wykorzystywanie różnych możliwości ciągłego rozwoju
- stałe dążenie do rozszerzania i polepszania zakresu swojej cyfrowej praktyki dydaktycznej
- wspieranie innych w rozwijaniu ich cyfrowych kompetencji
- poddawanie refleksji i dostarczanie krytycznej informacji zwrotnej na temat strategii, polityk i praktyk cyfrowych w instytucji
- aktywny wpływ na dalsze rozwijanie praktyk organizacji w zakresie polityk i wizji wykorzystania technologii cyfrowych
Nowicjusz: Pan Nowak rzadko poszukuje nowych metod cyfrowych. Kiedy napotyka problem z technologią, zwykle rezygnuje z jej użycia. Jego studenci i studentki nie mają okazji do refleksji nad wykorzystaniem narzędzi cyfrowych.
Odkrywca: Pani Kowalska zaczęła czytać blogi edukacyjne poszukując inspiracji. Eksperymentuje z pojedynczymi narzędziami i prosi kolegów o radę. Osoby studiujące na jej zajęciach są zachęcane do podstawowej oceny przydatności używanych aplikacji.
Integrator: Pan Wiśniewski regularnie ocenia efektywność stosowanych technologii cyfrowych. Prowadzi dziennik refleksji pedagogicznej online. Jego studenci i studentki regularnie omawiają mocne i słabe strony różnych narzędzi cyfrowych używanych w nauce.
Ekspert: Pani Dąbrowska systematycznie testuje nowe podejścia cyfrowe i analizuje ich wpływ na efekty uczenia się. Tworzy własne ankiety ewaluacyjne. osoby uczestniczące w jej zajęciach prowadzą portfolia cyfrowe dokumentujące rozwój swoich umiejętności.
Lider: Pan Kamiński organizuje grupy dyskusyjne dla nauczycieli poświęcone ewaluacji praktyk cyfrowych. Przeprowadza badania efektywności różnych metod i dzieli się wnioskami. Jego studenci i studentki współtworzą kryteria oceny narzędzi cyfrowych.
Pionier: Pani Zielińska opracowała innowacyjny system ewaluacji praktyk cyfrowych, który został przyjęty przez kuratorium. Publikuje artykuły naukowe na temat refleksyjnego nauczania z technologią. Osoby studiujące prowadzą własne mini-badania nad efektywnością metod cyfrowych.
